Για τη διαδραστικότητα

Abstract

Η ταινία συνθετικών εικόνων, την οποία μέχρι τώρα θεωρήσαμε ως τελικό προϊόν, ως γραμμική κατασκευή διαφορετικών οπτικών γωνιών, μπορεί, επίσης, να θεωρηθεί ως «ημιτελές προϊόν που αποτελεί σημείο αφετηρίας για τη συμμετοχή του θεατή, δηλαδή ως [μια] συμμετοχική διαδικασία » . Ο θεατής δεν καλείται πλέον να συμμετάσχει στην ταινία με την όραση και την ακοή, αλλά είναι υποχρεωμένος να συμμετάσχει και σωματικά με τη χειρονομία, δηλαδή με την κίνηση. Οι κατηγορίες της σωματικής συμμετοχής διαφέρουν, ανάλογα με τις εφαρμογές της διαδραστικής πληροφορικής κινηματογραφίας. Η διαδραστικότητα μεταξύ θεατή και ταινίας, που έχει καταστεί δυνατή χάρη στις πληροφορικές τεχνικές που αναφέρθηκαν παραπάνω, ανανεώνει το ενδιαφέρον γύρω από το ζήτημα συμμετοχής του θεατή. Οποιος κι αν είναι ο ρόλος ή το στάτους του θεατή, κάθε διαδραστική ταινία, για να υπάρξει, έχει ανάγκη τη συμμετοχή του.