Ο αυτοβιογραφικός λόγος και το έθνος: η σχέση μεταξύ ιστοριογραφίας και μυθοπλασίας

Abstract

Εδώ χαρτογραφείται η αδιερεύνητη περιοχή της γυναικείας αυτοβιογραφίας και των συγγενικών της ειδών, προνομιακό πεδίο έκφρασης και μελέτης του γυναικείου υποκειμένου. Πέρα από τις αυτοβιογραφίες των Μουτζάν-Μαρτινέγκου και Δέλτα, αναπτύσσεται ένας ειδολογικά ευρύτερος χώρος πέριξ της αυτοβιογραφίας: απομνημονεύματα, ημερολόγια, προσωπικές μαρτυρίες, ταξιδιωτικές εντυπώσεις, αλλά και λογοτεχνικά κείμενα με έντονο το βιογραφικό φορτίο. Πώς γίνονται αντιληπτές και πραγματώνονται οι μυθοπλαστικές διεργασίες της μνήμης και το γράφον υποκείμενο στα «αυτογραφικά» αυτά κείμενα των γυναικών; Ποια γνωρίσματα συστήνουν τον ιδεατό αποδέκτη-αναγνώστη τους; Πώς συγκροτείται, εντέλει, η «ιστόρηση του βίου»; Εξετάζονται, επίσης, ζητήματα συγκρότησης έμφυλων ταυτοτήτων, αυτοπροσδιορισμού του γυναικείου υποκειμένου και της σχέσης του με τα άλλα υποκείμενα, εισόδου και έκθεσής του στη δημόσια σφαίρα.