ΤΑ ΚΥΤΤΑΡΑ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ

Abstract

Hemopoiesis is a complex process which ensures the normal production of blood cells in roder to compensate for those lost during their function. Hemopoiesis is regulated through a large array of molecules which are secreted by the cellular microenvironment, other specific cells and, in some instances, by the hemopoietic cells. It is through these mechanisms that hemopoiesis may meet increased demands. At the end of fetal life the principal site of hemopoiesis is the bone marrow; the other sites are fading. Hemopoiesis starts from a small number of primitive cells, which lie in the marrow but cannot be recognized; these “stem”cells have the capacity to multiply and, at the same time, to secure their own reproduction. In a second phase, stem cells are committed for differentiation towards one of the main hematogical series (red cells, myeloid-monocytoid, megakaryocytic and lymphoid). Subsequently, the committed precursor cells (which can be identified morphologically) continue their proliferation and differentiate to the respective mature blood cells, which leave the marrow and enter in the circulation in order to carry out their multiple functions.

Η αιμοποίηση είναι ένα πολύπλοκο φαινόμενο που εξασφαλίζει την κανονική αναπλήρωση των κυττάρων του αίματος που χάνονται κατά την λειτουργία τους και ρυθμίζεται μέσω ενός πλήθους μορίων, τα οποία εκ¬κρίνονται από τα κύτταρα του υποστρώματος, από άλλα ειδικά κύτταρα αλλά και από αυτά τα ίδια τα αιμο¬ποιητικά κύτταρα. Με τους μηχανισμούς αυτούς η αιμοποίηση μπορεί να αντεπεξέλθει και σε καταστάσεις αυξημένων αναγκών. Περί το τέλος της εμβρυϊκής ζωής η αιμοποίηση επιτελείται στον μυελό των οστών. Αρχίζει από κύτταρα που δεν μπορούν να αναγνωρισθούν μορφολογικά και είναι ελάχιστα σε σχέση με τον συνολικό πληθυσμό. Τα κύτταρα αυτά έχουν την ιδιότητα να πολλαπλασιάζονται και να διαφοροποιούνται εξασφαλίζοντας και τη δική τους αυτοανανέωση. Σε μια δεύτερη φάση, τα αρχέγονα κύτταρα δεσμεύονται προς εξέλιξη προς μία από τις τέσσερις αιμοποιητικές σειρές (ερυθρά, κοκκιώδης-μονοκυτταρική, μεγακαρυ¬οκυτταρική και λεμφική). Έπειτα, τα δεσμευμένα προγονικά κύτταρα, τα οποία μπορούν να αναγνωρισθούν μορφολογικά, συνεχίζουν να πολλαπλασιάζονται και να διαφοροποιούνται για να απολήξουν στα ώριμα κύτταρα των παραπάνω σειρών, που εξέρχονται στην κυκλοφορία για να επιτελέσουν τις λειτουργίες τους.