Γνώση, μέθοδος και κοινωνική πράξη

Abstract

Το βιβλίο αυτό επιχειρεί μία συζήτηση των πρώιμων γνωσιοθεωρητικών προσεγγίσεων και στη συνέχεια εξετάζει την σύνδεση της κοινωνιολογίας με την γνωσιοθεωρία. Από τις πρώιμες γνωσιοθεωρητικές προσεγγίσεις μέχρι τη νέα Κοινωνιολογία της γνώσης, αναλύονται οι μέθοδοι και οι θεωρητικές οπτικές πού εξετάζουν την γνώση, καί τις ανθρώπινες πράξεις. Το ποιοτικό γνώρισμα που καθιστά μία πράξη κοινωνική είναι η διυποκειμενικότητα της, δηλαδή ο προσανατολισμός της στη συμπεριφορά άλλου ατόμου. Η σαφής διάκριση μεταξύ πράξης και κοινωνικής πράξης έτσι όπως αποτυπώνεται στη βεμπεριανή κατανοούσα κοινωνιολογία αποκαλύπτει και το αντικείμενο των κοινωνικών επιστημών, που καλούνται να κατανοήσουν μόνον εκείνες τις πράξεις που χαρακτηρίζονται ως κοινωνικές και οι οποίες μπορούν να εξηγηθούν αιτιωδώς, γιατί αποκαλύπτουν την ορθολογικότητα και το κίνητρο που ερμηνεύει την εκδήλωσή τους, ενώ παράλληλα αποτυπώνουν αντικειμενικά κοινωνικά πρότυπα υπό μορφή ιδεοτύπων. Κατά αυτόν τον τρόπο στην πρώιμη Γνωσιοθεωρία επιτελείται μια κοινωνιολογική στροφή καθώς η γνώση μελετάται ως κοινωνική γνώση. Από την άλλη μεριά η Νέα Κοινωνιολογία της Γνώσης που είναι θεμελιωμένη στις φαινομενολογικές προσεγγίσεις και στις αναστοχαστικές όψεις της ερμηνευτικής σχολής βασίζεται στην παραδοχή μιας κοινωνικά κατασκευασμένης πραγματικότητας που οικοδομείται μέσα από τη νοηματοδότησης του κόσμου της καθημερινής ζωής.