Ο γαλλικός κλασικισμός και η τραγωδία

Abstract

Στο κεφάλαιο αυτό θα σκιαγραφήσουμε το ιστορικό πλαίσιο της εποχής του Βασιλιά Ήλιου, την έννοια του κλασικισμού (μίμηση της φύσης, αληθοφάνεια, αριστοτελικές ενότητες) και το αριστοτελικό κανονιστικό πρότυπο που λειτούργησε καταλυτικά στην καθιέρωση της γαλλικής τραγωδίας. Θα αναφερθούμε στα πρώτα σταθερά θέατρα του Παρισιού, στα είδη αυλικής ψυχαγωγίας της εποχής (ballet de cour και fetes de cour) και στο θρίαμβο των ιταλικών σκηνικών. Κατόπιν θα αναλύσουμε τη βασική για την εποχή έννοια του «έντιμου ανθρώπου» και θα εστιάσουμε στους δύο σημαντικούς δραματουργούς (Ρακίνας, Κορνέιγ), στις οφειλές τους στην αρχαιοκλασική τραγωδία και στην τήρηση των αριστοτελικών ενοτήτων αλλά και στα στοιχεία διαφοροποίησης μεταξύ τους. Θα παραθέσουμε χαρακτηριστικά αποσπάσματα από τη Φαίδρα και τον Κίννα, ασκήσεις εμβάθυνσης, δραματολογική ανάλυση των πράξεων και των βασικών προσώπων, καθώς σχολιασμένα αποσπάσματα από το Πρόλογο στη Φαίδρα.